احتمال وجود حیات در ماه
غزال زیاری: در مطالعه ای که به صورت پیش چاپ در پنجاه وششمین کنفرانس علوم ماه و سیارات ارائه شد دانشمندان این فرضیه را مطرح کرده اند که مناطق دائماً در سایه ماه (موسوم به مناطق سایه دار دائمی یا PSR) شرایط مناسبی برای پناه دادن به شکل های میکروبی حیات دارند. این موضوع می تواند پیامدهای مهمی برای تلاش انسان در راستای اکتشاف در قمر سنگی زمین داشته باشد.
برخی از این مناطق سایه دار میلیاردها سال است که نور خورشید را ندیده اند. این پدیده به دلیل انحنای اندک محور ماه رخ می دهد. با وجودی که این موضوع قبلاً هم شناخته شده بود اما نکته تعجب برانگیز اینجاست که این مناطق تاریک ممکن است از موجودات زنده در برابر اشعه فرابنفش مرگبار نیز محافظت کنند.
جان مورز نویسنده اصلی این مطالعه و دانشمند سیاره ای دانشگاه یورک انگلیس دراین باره گفت: «معمولاً در فضا میکروب ها بر اثر گرمای شدید و تابش فرابنفش کشته می شوند؛ اما مناطق سایه دار دائمی بسیار سرد و تاریک هستند و در نتیجه یکی از محافظت شده ترین محیط ها در کل منظومه شمسی برای گونه های میکروبی به شمار می روند؛ گونه هایی که معمولاً در فضاپیماها وجود دارند.»
مناطق سایه دار ماه در حکم فریزری برای میکروب ها
به عبارت دیگر این مناطق در عمل مثل یک فریزر (یخچال عمیق) عمل می کنند و میکروب ها را برای سال ها در حالت حفظ شده نگه می دارند.
مورز اضافه کرد: «گرچه میکروب ها در آنجا قادر به سوخت وساز تولیدمثل یا رشد نیستند اما احتمالاً تا دهه ها زنده می مانند؛ دقیقاً تا زمانی که خلأ فضایی باعث نابودی هاگ های آن ها شود. مولکول های آلی سازنده سلول های آن ها هم احتمالاً برای مدت بسیار طولانی تری پایدار باقی می مانند.»
آلودگی با میکروب های زمینی
احتمال آلودگی سطح ماه با میکروب های زمینی همواره یکی از نگرانی های جدی دانشمندان بوده است. فراتر از ملاحظات اخلاقی و فلسفی یک دلیل عملی نیز وجود دارد: اینکه داده هایی که از محیط قمری گردآوری می شود نباید به دلیل آلودگی از سوی زمین خدشه دار شوند.
یکی از موارد مهم در این زمینه بررسی مناطق سایه دار دائمی است که در سال های اخیر بیش از پیش مورد توجه محققان قرار گرفته اند.
حالا برنامه آرتمیس ناسا بر پایه فرود در نزدیکی قطب جنوبی ماه تنظیم شده است؛ جایی که بخش هایی از سطح آن با سایه هایی ماندگار پوشیده شده است. یکی از گودال های معروف این ناحیه به نام دهانه شَکلِتون به عنوان مکان بالقوه فرود در نظر گرفته شده است.
اما اگر این مناطق واقعاً بتوانند برای میکروب ها نقش فریزر را ایفا کنند آلودگی های انسانی در این نواحی برای دهه ها یا حتی بیشتر باقی خواهد ماند (بسیار طولانی تر از سایر نقاط ماه) و این موضوع می تواند نسل ها تلاش برای اکتشافات قمری را به عقب بیندازد و نکته نگران کننده تر اینجاست که شاید این اتفاق همین حالا هم افتاده باشد.
مورز در ادامه گفت: «احتمال اینکه مناطق سایه دار دائمی پیش از این به میکروب های زمینی آلوده شده باشند کم است اما صفر نیست. چندین فضاپیما در این مناطق یا نزدیک آن ها سقوط کرده اند. با وجودی که همه این فضاپیماها با سرعت بالایی برخورد کرده اند اما تحقیقات پیشین نشان داده اند که تعداد اندکی از هاگ های میکروبی می توانند از چنین برخوردهایی جان سالم به در ببرند (حتی در برخورد با موادی مشابه خاک ماه) و اگر چنین میکروب هایی از آن برخوردها جان سالم به در برده باشند احتمالاً در سطح وسیعی پراکنده شده اند.»
منبع: futurism
۲۲۷۲۲۷
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "احتمال وجود حیات در ماه" هستید؟ با کلیک بر روی پزشکی، ممکن است در این موضوع، مطالب مرتبط دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "احتمال وجود حیات در ماه"، کلیک کنید.