رسم و رسوم غذایی کشورهای مختلف در سال نو

آغاز سال نو چه بر اساس تقویم شمسی باشد و چه میلادی در فرهنگ های گوناگون سراسر جهان با آداب و رسوم ویژه ای همراه است. این جشن ها که نمادی از پایان یک دوره و شروعی دوباره هستند اغلب با امید به آینده ای بهتر خوشبختی فراوانی و سلامتی گره خورده اند. در این میان غذا نقش محوری و پررنگی ایفا می کند. سفره های سال نو نه تنها محلی برای دورهمی و شادمانی خانواده و دوستان است بلکه هر خوراک و نوشیدنی که بر آن قرار می گیرد حامل معنا و نمادی عمیق است؛ از آرزوی طول عمر گرفته تا طلب برکت و ثروت. این سنت های غذایی گنجینه ای از تاریخ باورها و ارزش های هر فرهنگ را در خود جای داده اند و شناخت آن ها پنجره ای به سوی درک عمیق تر مردمان و سرزمین های مختلف می گشاید. تنوع این رسوم از نودل های بلند در آسیا تا حبوبات نمادین در اروپا و آمریکا نشان دهنده اهمیت جهانی غذا به عنوان عنصری وحدت بخش در جشن های آغازین سال است.

آداب و رسوم سال نو در کشورهای مختلف دنیا

سال نو صرف نظر از زمان دقیق آن در تقویم های مختلف یک پدیده جهانی است که با مجموعه ای از آداب و رسوم خاص همراه می شود. این رسوم اغلب ریشه در باورهای کهن دارند و هدف اصلی آن ها پاک کردن کدورت ها و بدی ها از سال گذشته و استقبال از سال جدید با روحیه ای تازه و پرامید است. خانه تکانی به عنوان نمادی از پاکیزگی و دفع انرژی های منفی پوشیدن لباس نو به نشانه تجدید حیات دید و بازدید و صله ارحام برای تقویت پیوندهای اجتماعی و همچنین روشن کردن آتش یا نور برای دفع تاریکی و استقبال از روشنایی از جمله سنت های رایج در بسیاری از فرهنگ ها هستند. در کنار این ها تعیین اهداف و آرزوها برای سال پیش رو و تلاش برای شروعی قوی بخش مهمی از این جشن ها را تشکیل می دهد. اما در میان تمام این آداب غذا جایگاهی ویژه دارد. انتخاب و پخت غذاهای خاص برای شب یا روز سال نو نه تنها یک ضرورت برای پذیرایی از میهمانان است بلکه خود یک آیین پرمعناست که باورها و آرزوهای مردم را برای سال جدید منعکس می کند.

غذاهای سنتی سراسر جهان در هنگام سال نو

غذا در جشن های سال نو صرفاً برای سیر کردن شکم نیست؛ بلکه هر ماده غذایی و هر روش پخت داستانی از امید آرزو و نمادگرایی را روایت می کند. در بسیاری از فرهنگ ها انتخاب غذاها بر اساس باورهایی صورت می گیرد که آن ها را خوش شانس ثروت آور یا طول عمر بخش می دانند. حبوبات به دلیل شباهت به سکه و پول نماد ثروت و فراوانی هستند. سبزیجات برگ دار به رنگ سبز اسکناس نشان دهنده رونق مالی اند. گوشت خوک به دلیل اینکه خوک معمولاً با پوزه خود رو به جلو حرکت می کند نمادی از حرکت رو به جلو و پیشرفت در سال جدید محسوب می شود. ماهی به دلیل پولک هایش که شبیه سکه است و حرکت گروهی آن نماد فراوانی و برکت است. نودل های بلند نمادی از طول عمر و زندگی سالم هستند و نباید هنگام خوردن آن ها را پاره کرد. میوه های گرد یا دانه دار نیز اغلب نماد چرخه زندگی و فراوانی هستند. این باورها تنوع بی نظیری از غذاهای سنتی را در سراسر جهان پدید آورده اند که هر یک به نحوی خاص پیام آور آرزوهای نیک برای آغاز سال نو هستند.

اولیبولن در هلند

در کشور هلند یکی از سنت های غذایی محبوب در شب سال نو میلادی پخت و خوردن اولیبولن (Oliebollen) است. اولیبولن به معنای واقعی کلمه «گلوله های روغنی» است و نوعی پیراشکی یا دونات کروی شکل محسوب می شود. این شیرینی ها از خمیری حاوی آرد تخم مرغ شیر مخمر و گاهی کشمش یا سیب خرد شده تهیه می شوند و سپس در روغن داغ سرخ می گردند. پس از سرخ شدن معمولاً آن ها را در پودر قند می غلتانند. ریشه این سنت به قرون وسطی بازمی گردد و با جشن های زمستانی و دور کردن ارواح شیطانی مرتبط است. باور بر این بوده که خوردن غذاهای سرخ شده در روغن بدن را در برابر حملات احتمالی الهه پاگانیک پرچتا (Perchta) محافظت می کند زیرا چربی باعث لغزندگی می شده و شمشیر او بر بدن اثر نمی کرده است. امروزه اولیبولن بیشتر به عنوان یک خوراکی خوشمزه و گرم برای شب های سرد سال نو خورده می شود و بخشی جدایی ناپذیر از جشن های پایان سال در هلند به شمار می رود. فروشندگان دوره گرد در گوشه و کنار شهرها دکه های فروش اولیبولن برپا می کنند و بوی دلپذیر آن در هوای شب سال نو می پیچد.

هوپین جان آمریکا

هوپین جان (Hoppin’ John) یک غذای سنتی در جنوب ایالات متحده آمریکا است که معمولاً در روز سال نو برای خوش شانسی خورده می شود. این غذا ترکیبی از لوبیا چشم بلبلی (یا انواع دیگر حبوبات مزرعه) برنج بیکن خرد شده (یا گوشت دودی دیگر) پیاز و ادویه جات است که آرام پخته می شود. لوبیا چشم بلبلی نمادی از سکه و ثروت است و سبزیجات برگ دار مانند کلم یا کلم پیچ که اغلب در کنار هوپین جان سرو می شوند نمادی از اسکناس هستند. گاهی اوقات یک سکه پنی یا یک سکه کوچک دیگر در قابلمه حین پخت قرار داده می شود و باور بر این است که هر کسی سکه را در بشقاب خود پیدا کند خوش شانس ترین فرد سال خواهد بود. این سنت ریشه در فرهنگ آفریقایی-آمریکایی دارد و پس از جنگ داخلی آمریکا در سراسر جنوب رایج شد. خوردن هوپین جان در روز سال نو آرزویی برای سالی پر از رونق مالی و خوشبختی است و به عنوان یک وعده غذایی گرم و مقوی دورهمی های خانوادگی را در این روز خاص تکمیل می کند.

سوبا نودل یک غذای سنتی ژاپنی

در ژاپن شب سال نو (Omisoka) با سنت خوردن توشیکوشی سوبا (Toshikoshi Soba) یا «نودل عبور سال» همراه است. این نودل ها که از آرد گندم سیاه تهیه می شوند بلند و نازک هستند و به همین دلیل نمادی از طول عمر انعطاف پذیری و قطع پیوند با سختی ها و بدشانسی های سال گذشته محسوب می شوند. خوردن این نودل ها باید قبل از نیمه شب سال نو به پایان برسد تا نماد عبور آرام از سال قدیم به سال جدید باشد. سوبا نودل معمولاً در یک آبگوشت داغ بر پایه داشی (عصاره ماهی و جلبک) سس سویا و میرین سرو می شود و ممکن است با مواد افزودنی مختلفی مانند پیازچه خرد شده تمپورا (غذای دریایی یا سبزیجات سرخ شده) یا تخم مرغ خام تزئین شود. پاره نشدن نودل هنگام خوردن بر اهمیت نمادین طول عمر تأکید دارد. این سنت یکی از محبوب ترین و آرامش بخش ترین رسوم شب سال نو در ژاپن است و فرصتی برای تأمل و آماده شدن برای آغاز سالی نو فراهم می آورد.

سنت دوازده انگور در اسپانیا

یکی از جذاب ترین و شناخته شده ترین سنت های سال نو میلادی در اسپانیا سنت دوازده انگور (Las doce uvas de la suerte) است. در شب 31 دسامبر مردم اسپانیا در خانه ها یا میدان های اصلی شهرها (مانند پوئرتا دل سول در مادرید) جمع می شوند. هنگامی که زنگ کلیسا یا ساعت اصلی شهر آغاز نیمه شب و ورود به سال جدید را اعلام می کند (مجموعاً 12 بار به فاصله چند ثانیه) حاضران باید با هر ضربه زنگ یک حبه انگور بخورند. این دوازده حبه انگور نمادی از دوازده ماه سال جدید هستند و باور بر این است که اگر فرد بتواند هر دوازده حبه را قبل از اتمام دوازدهمین زنگ بخورد سالی سرشار از خوش شانسی و موفقیت خواهد داشت. این سنت از اوایل قرن بیستم رایج شده است گفته می شود در ابتدا کشاورزان منطقه ای با تولید بیش از حد انگور برای فروش بیشتر آن این ایده را مطرح کردند و به سرعت در سراسر کشور فراگیر شد. خوردن دوازده انگور یک لحظه هیجان انگیز و خنده دار در شب سال نو اسپانیاست که با عجله و رقابت همراه است و اغلب با نوشیدن کاوا (شراب گازدار اسپانیایی) جشن گرفته می شود.

تامال در مکزیک

در مکزیک و بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین تامال (Tamale) یکی از غذاهای اصلی و نمادین در جشن های پایان سال و سال نو است. تامال از خمیر ماسا (خمیر ذرت) تهیه می شود که با موادی مانند گوشت (مرغ خوک گاو) پنیر سبزیجات یا حتی میوه های شیرین پر شده و سپس در برگ ذرت یا برگ موز پیچیده و بخارپز می شود. تهیه تامال یک فرایند وقت گیر و اغلب یک فعالیت گروهی است که اعضای خانواده و دوستان برای کمک به هم جمع می شوند. این جنبه اجتماعی تهیه تامال آن را به نمادی از همبستگی و جامعه تبدیل کرده است. خوردن تامال در سال نو نمادی از فراوانی و برکت برای سال پیش رو محسوب می شود. تنوع تامال ها بسیار زیاد است و از منطقه ای به منطقه دیگر متفاوت است اما حضور آن ها بر سفره سال نو عنصری ثابت در فرهنگ غذایی مکزیک و بخشی مهم از هویت فرهنگی این منطقه است. تامال ها معمولاً به تعداد زیاد تهیه می شوند و برای پذیرایی از میهمانان یا هدیه دادن به دوستان و همسایگان استفاده می شوند.

کوتچینو با عدس غذای سنتی ایتالیایی

در ایتالیا به ویژه در مناطق شمالی غذای سنتی شب سال نو میلادی کوتچینو با عدس (Cotechino con Lenticchie) است. کوتچینو نوعی سوسیس بزرگ و چرب تهیه شده از گوشت خوک و چربی است که به آرامی پخته می شود. عدس به دلیل شکل کوچک و گرد و همچنین تعداد زیاد در هر وعده نمادی قدرتمند از سکه و ثروت محسوب می شود. بنابراین خوردن کوتچینو با عدس در شب سال نو آرزویی برای سالی پر از رونق مالی و رفاه است. این غذا معمولاً درست پس از نیمه شب سال نو سرو می شود. سوسیس کوتچینو قبل از پخت باید برای ساعت ها در آب جوشانده شود تا کاملاً نرم شود سپس برش داده شده و در کنار عدس پخته شده که اغلب با پیاز سیر و رب گوجه فرنگی طعم دار شده سرو می گردد. این سنت غذایی ریشه در تاریخ کهن ایتالیا دارد و هر ساله هزاران خانواده ایتالیایی با خوردن این غذای نمادین به استقبال سال جدید می روند و برای خود و عزیزانشان آرزوی برکت و ثروت می کنند.

ماهی هرینگ ترشی سنت مشترک در لهستان و اسکاندیناوی

در کشورهای لهستان و اسکاندیناوی (مانند دانمارک نروژ سوئد و ایسلند) ماهی هرینگ ترشی (Pickled Herring) یکی از غذاهای سنتی و محبوب در جشن های سال نو است. ماهی هرینگ به دلیل فراوانی در آب های این مناطق و همچنین پولک های نقره ای رنگش نمادی از فراوانی برکت و رونق مالی در سال جدید محسوب می شود. خوردن ماهی در سال نو به ویژه ماهیانی با پولک های براق یک سنت رایج در بسیاری از فرهنگ ها برای جذب ثروت است. ماهی هرینگ ترشی به روش های مختلفی تهیه می شود اما معمولاً شامل خواباندن ماهی در محلولی از سرکه پیاز شکر و ادویه جات مختلف است. این ماهی اغلب به عنوان پیش غذا یا بخشی از بوفه سال نو به خصوص در شب 31 دسامبر سرو می شود. طعم تند و شیرین آن همراه با بافت منحصر به فرد ماهی ترشی شده بخشی جدایی ناپذیر از تجربه غذایی سال نو در این مناطق است و مردم با خوردن آن آرزوهای خود را برای سالی پربار و موفقیت آمیز بیان می کنند.

از نودل تا هوپین جان

همانطور که دیدیم سفره های سال نو در سراسر جهان آیینه ای از آرزوها و امیدهای مردمان هستند که در قالب خوراکی های رنگارنگ و پرمعنا تجلی می یابند. از نودل های بلند ژاپنی که نماد آرزوی طول عمر هستند و باید بدون پاره شدن خورده شوند تا هوپین جان آمریکایی که با لوبیاهای شبیه سکه و سبزیجات شبیه اسکناس نویدبخش ثروت و فراوانی است هر غذا داستانی برای گفتن دارد. سنت خوردن دوازده انگور در اسپانیا با هر ضربه زنگ سال نو تلاشی هیجان انگیز برای تضمین خوش شانسی در هر ماه از سال جدید است. در هلند اولیبولن های گرم و شیرین نه تنها دل را گرم می کنند بلکه ریشه هایی در باورهای کهن برای دفع شر دارند. در ایتالیا ترکیب کوتچینو چرب و عدس فراوان دعایی برای سالی پر از رونق مالی است. و در لهستان و اسکاندیناوی ماهی هرینگ ترشی با پولک های براقش نمادی از برکت دریا و فراوانی است. این تنوع شگفت انگیز در غذاهای سال نو نشان دهنده اهمیت جهانی این جشن و نقش محوری غذا در پیوند دادن انسان ها به یکدیگر و به آرزوهای مشترکشان برای آینده ای بهتر است.

غذاهای عید نوروز در کشورهای مختلف

عید نوروز کهن ترین جشن سال نو در منطقه و یکی از بزرگترین جشن های بهاری در جهان است که آغاز فصل رویش و تجدید طبیعت را نوید می دهد. این جشن باستانی ریشه در فرهنگ ایرانی دارد و در کشورهای متعددی در آسیای میانه قفقاز و خاورمیانه با آداب و رسوم مشابه و در عین حال خاص خود گرامی داشته می شود. همانند سال نو میلادی غذا در عید نوروز نیز جایگاهی بسیار مهم و نمادین دارد. سفره هفت سین در ایران با اقلامی مانند سبزه (رویش) سمنو (برکت) سیب (سلامتی) سنجد (عشق) سیر (محافظت) سماق (صبر) و سرکه (تحمل) چیده می شود که هر یک نمادی از آرزوهای نیک برای سال جدید هستند. علاوه بر هفت سین غذاهای ویژه ای نیز برای شب عید یا روزهای نوروز تهیه می شوند که اغلب با سبزیجات تازه بهاری و ماهی همراه هستند مانند سبزی پلو با ماهی که در ایران بسیار رایج است. در کشورهای دیگر حوزه نوروز نیز سنت های غذایی خاصی وجود دارد که در ادامه به برخی از آن ها می پردازیم و نشان می دهیم چگونه این جشن باستانی با طعم ها و عطرهای منحصر به فرد خود در هر منطقه گرامی داشته می شود.

افغانستان

در افغانستان عید نوروز با شور و شوق فراوان جشن گرفته می شود و غذاهای سنتی نقش مهمی در این جشن ها دارند. یکی از مهم ترین و نمادین ترین خوراکی های نوروزی در افغانستان سمنو است. پخت سمنو اغلب به صورت دسته جمعی و با همکاری زنان خانواده و همسایگان انجام می شود و این فرآیند که ممکن است تا چندین ساعت به طول انجامد خود بخشی از آیین نوروزی محسوب می شود. سمنو که از جوانه گندم تهیه می شود نماد برکت فراوانی و رویش است و در سفره های نوروزی جایگاه ویژه ای دارد. علاوه بر سمنو غذاهای دیگری نیز در نوروز افغانستان رایج هستند. هفت میوه نوعی دسر یا سالاد میوه است که از هفت نوع میوه خشک یا تازه (مانند کشمش سنجد پسته بادام زردآلو خشک سیب خشک و آلوبخارا) در شربت تهیه می شود و نمادی از سلامتی و شیرینی زندگی در سال جدید است. کلوچه های محلی و سبزی پلو نیز از دیگر غذاهای محبوب نوروزی در افغانستان به شمار می آیند که با عطر و طعم خود فضای جشن را دلپذیرتر می کنند.

آذربایجان

در جمهوری آذربایجان عید نوروز یا «نووروز بایرامی» یکی از مهم ترین جشن های ملی است و با آداب و رسوم غنی همراه است. غذاهای نوروزی در آذربایجان نیز بسیار متنوع و پرمعنا هستند. سمنو همانند ایران و افغانستان در آذربایجان نیز جایگاه ویژه ای دارد و به عنوان نماد برکت و فراوانی پخته می شود. پخت سمنو اغلب با مراسم و باورهای خاصی همراه است و اعتقاد بر این است که نذری پربرکت است. یکی دیگر از خوراکی های نمادین سفره نوروزی در آذربایجان «شکرپاره» و «باقلوا» است که شیرینی و خوشبختی را در سال جدید نوید می دهند. پلوهای مختلف به ویژه پلو با سبزیجات بهاری و گوشت یا ماهی نیز در ایام نوروز رایج هستند. تخم مرغ های رنگ شده نیز که نمادی از زندگی و باروری هستند بخشی از سفره نوروزی آذربایجان را تشکیل می دهند. در کنار این ها میوه های خشک و آجیل نیز در سفره های نوروزی آذربایجان به وفور یافت می شوند و نشان دهنده فراوانی و نعمت هستند.

تاجیکستان

در تاجیکستان عید نوروز (که نیز به نام «نوروز» شناخته می شود) یکی از مهم ترین جشن های ملی و فرهنگی است و با آداب و رسوم خاص خود همراه است. در این کشور نیز سمنو جایگاه ویژه ای در سفره نوروزی دارد و به عنوان نمادی از برکت و رویش در آغاز بهار پخته می شود. پخت سمنو اغلب به صورت دسته جمعی و با خواندن آوازهای محلی و آرزوهای نیک همراه است. یکی از غذاهای سنتی و پرطرفدار در نوروز تاجیکستان غذایی به نام «باج» یا «باج و کله» است که از کله و پاچه گوسفند به همراه گندم یا نخود پخته می شود. این غذا که بسیار مقوی و پرملات است معمولاً در روزهای اول نوروز و برای پذیرایی از میهمانان تهیه می شود و نمادی از فراوانی و سخاوت میزبان است. علاوه بر این شیرینی ها و نان های محلی معطر نیز برای نوروز تهیه می شوند که با عطر و طعم خود فضای جشن را دلپذیرتر می کنند. دید و بازدید و صرف غذاهای نوروزی در کنار خانواده و دوستان بخش مهمی از جشن نوروز در تاجیکستان را تشکیل می دهد.

ازبکستان

در ازبکستان عید نوروز یکی از بزرگترین جشن های ملی است و با آداب و رسوم خاص خود همراه است. همانند بسیاری از کشورهای حوزه نوروز سمنو در ازبکستان نیز جایگاه ویژه ای دارد و به عنوان نماد برکت و فراوانی در سفره های نوروزی قرار می گیرد. پخت سمنو در ازبکستان نیز اغلب به صورت دسته جمعی انجام می شود و گاهی اوقات سنگریزه هایی در ته دیگ سمنو قرار می دهند که باور بر این است این سنگ ها نشان دهنده سختی ها و مشکلاتی هستند که در سال گذشته پشت سر گذاشته شده اند و با دور ریختن سمنو مشکلات نیز دور ریخته می شوند. علاوه بر سمنو غذاهای دیگری نیز در نوروز ازبکستان رایج هستند. پلو به عنوان غذای ملی ازبکستان در انواع مختلف و با مواد افزودنی بهاری مانند سبزیجات تازه در ایام نوروز پخته می شود. شیرینی ها و نان های سنتی نیز برای پذیرایی از میهمانان تهیه می شوند. نوروز در ازبکستان با فعالیت هایی مانند کاشت نهال و پاکیزه کردن محیط نیز همراه است که همگی نمادی از آغاز دوباره و رویش هستند و غذاهای نوروزی این جشن را کامل می کنند.

آداب و رسوم سال نو میلادی در کشورهای مختلف جهان

سال نو میلادی که در اول ژانویه جشن گرفته می شود در سراسر جهان با شور و هیجان فراوان همراه است. این جشن نه تنها در کشورهای مسیحی بلکه در بسیاری از کشورهای دیگر نیز به عنوان آغاز سال جدید رسمی گرامی داشته می شود. آداب و رسوم این شب و روز بسیار متنوع است و از آتش بازی های عظیم و مهمانی های پرشور تا مراسم مذهبی و خانوادگی آرام را شامل می شود. بسیاری از مردم در این شب به تماشای آتش بازی می روند در مهمانی ها شرکت می کنند و با شمارش معکوس ورود به سال جدید را جشن می گیرند. تعیین اهداف و آرزوها برای سال پیش رو (New Year’s Resolutions) نیز یک سنت رایج است. در بسیاری از فرهنگ ها تمیز کردن خانه قبل از سال نو برای دور کردن بدشانسی و استقبال از انرژی مثبت در سال جدید انجام می شود. اگرچه غذاهای نمادین خاصی در این شب در سراسر جهان رایج هستند (مانند آنچه در بخش قبل اشاره شد) اما در این قسمت به آداب و رسوم کلی سال نو میلادی در برخی کشورها می پردازیم که ممکن است شامل جنبه های غذایی نیز باشند اما تمرکز بر سایر سنت ها است.

چین

اگرچه جشن اصلی سال نو در چین سال نو قمری (جشن بهار) است که در اواخر ژانویه یا فوریه برگزار می شود و آداب و رسوم غذایی بسیار غنی و خاص خود را دارد اما سال نو میلادی نیز در شهرهای بزرگ به عنوان یک جشن غربی و فرصتی برای تفریح و دورهمی گرامی داشته می شود. جشن های سال نو میلادی در چین معمولاً شامل مهمانی ها نمایش های نور شمارش معکوس در میادین اصلی شهرها و آتش بازی است. در این شب رستوران ها و هتل ها برنامه های ویژه ای دارند و مردم در کنار دوستان و خانواده به صرف شام و جشن می پردازند. غذاهای خاصی به صورت سنتی فقط برای سال نو میلادی در چین وجود ندارند اما مردم ممکن است غذاهای مورد علاقه خود یا غذاهایی که نمادی از خوشبختی و فراوانی هستند (مانند غذاهای دریایی یا پودینگ برنج) را برای این شب تهیه کنند. با این حال تمرکز اصلی بر جشن های عمومی و تفریح است تا سنت های غذایی عمیق.

روسیه

سال نو میلادی (Novy God) مهم ترین جشن سال در روسیه است و حتی از کریسمس نیز محبوب تر است زیرا کریسمس بر اساس تقویم ارتدوکس در تاریخ دیگری جشن گرفته می شود. شب سال نو در روسیه با جشن های بزرگ و مهمانی های خانوادگی همراه است. شخصیت های اصلی این شب دید موروز (پدربزرگ سرما) و نوچکا سنگیوروچکا (دختر برف) هستند که برای کودکان هدیه می آورند. سفره شب سال نو در روسیه بسیار پربار است و با انواع غذاهای سرد و گرم سالادها و نوشیدنی ها تزئین می شود. سالاد اولیویه (سالاد روسی) شاه ماهی زیر پالتو (نوعی سالاد لایه ای با ماهی و سبزیجات) و انواع غذاهای گوشتی و ماهی از جمله غذاهای اصلی هستند. نوشیدن شامپاین در نیمه شب و بیان آرزوها بخش جدایی ناپذیر این جشن است. این سفره پرملات نمادی از فراوانی و آرزوی سالی پربرکت است و دورهمی های خانوادگی در کنار این سفره خاطره ای شیرین از آغاز سال جدید را می سازد.

آلمان

در آلمان شب سال نو میلادی (Silvester) با جشن های پرشور و آتش بازی همراه است. یکی از سنت های جالب در آلمان «Bleigiessen» یا «ریختن سرب» است. در این آیین قطعات کوچکی از سرب یا قلع را ذوب کرده و سپس در آب سرد می ریزند. شکل هایی که سرب منعقد شده به خود می گیرد تفسیر می شوند تا آینده فرد در سال جدید پیش بینی شود. غذا نیز نقش مهمی دارد. ماهی هرینگ (که نماد خوش شانسی است) سوسیس و کلم ترش از جمله غذاهای رایج شب سال نو هستند. همچنین خوردن دونات های پر شده با مربا یا کرم (Berliner Pfannkuchen) در این شب مرسوم است. گاهی اوقات یکی از این دونات ها به جای مربا با خردل پر می شود و کسی که آن را گاز بزند شوخی سال نو را تجربه کرده است. نوشیدن شامپاین یا شراب گازدار در نیمه شب نیز برای تبریک سال نو رایج است. این جشن ها در آلمان ترکیبی از تفریح سنت های پیش بینی آینده و غذاهای نمادین است.

برزیل

سال نو میلادی در برزیل به ویژه در شهرهای ساحلی مانند ریودوژانیرو یک جشن بسیار بزرگ و عمومی است که «Réveillon» نامیده می شود. مردم اغلب لباس های سفید می پوشند که نمادی از صلح و پاکیزگی است و در سواحل جمع می شوند. یکی از سنت های محبوب پریدن از روی هفت موج پس از نیمه شب و بیان یک آرزو برای هر موج است. این کار برای جلب برکت و شانس از الهه دریا یمانژا (Iemanjá) انجام می شود. غذا نیز در این جشن ها اهمیت دارد. خوردن عدس نمادی از ثروت و فراوانی است و اغلب به عنوان اولین وعده غذایی سال جدید خورده می شود. گوشت خوک نیز به دلیل حرکت رو به جلوی خوک نمادی از پیشرفت است. از خوردن مرغ یا بوقلمون در شب سال نو خودداری می شود زیرا این پرندگان به عقب نوک می زنند و نمادی از پسرفت محسوب می شوند. میوه هایی مانند انار و انگور نیز برای خوش شانسی خورده می شوند. نوشیدن شامپاین و تماشای آتش بازی های عظیم بخش هیجان انگیز این شب است.

ترکیه

در ترکیه سال نو میلادی (Yılbaşı) به صورت گسترده جشن گرفته می شود هرچند که عید نوروز نیز در برخی مناطق و میان اقوام خاصی گرامی داشته می شود. جشن های سال نو میلادی در ترکیه شامل مهمانی های خانوادگی و دوستانه تماشای برنامه های تلویزیونی ویژه سال نو و شمارش معکوس تا نیمه شب است. سفره شام سال نو در ترکیه معمولاً بسیار پربار است و شامل انواع مزه ها سالادها غذاهای اصلی مانند بوقلمون شکم پر (که تحت تأثیر فرهنگ غربی رایج شده) و دسرهای متنوع است. یکی از سنت های رایج خرید بلیط بخت آزمایی ملی برای شب سال نو است به امید بردن جایزه بزرگ. شکستن انار در آستانه خانه پس از نیمه شب سنت دیگری است که نمادی از فراوانی و برکت محسوب می شود؛ هرچه دانه های انار بیشتر پخش شوند سال پربارتری در پیش خواهد بود. با اینکه بوقلمون شکم پر رایج شده اما بسیاری از خانواده ها هنوز غذاهای سنتی ترکی مانند کباب ها پلوها و غذاهای با گوشت بره را ترجیح می دهند.

یونان

در یونان سال نو میلادی (Protohronia) با آداب و رسوم خاصی همراه است. یکی از مهم ترین سنت ها پخت کیک واسیل پیتا (Vasilopita) یا کیک سنت باسیل است. این کیک که معمولاً شیرین و معطر است در روز اول ژانویه پخته می شود و قبل از برش زدن یک سکه در داخل آن پنهان می کنند. سپس کیک به ترتیب خاصی برش داده می شود؛ اولین برش برای سنت باسیل دومین برش برای خانه و برش های بعدی برای اعضای خانواده و میهمانان است. باور بر این است که هر کسی سکه را در برش کیک خود پیدا کند در سال جدید بسیار خوش شانس خواهد بود. این سنت نه تنها نمادی از برکت و خوش شانسی است بلکه به افتخار سنت باسیل بزرگ یکی از قدیسان مهم مسیحی انجام می شود. غذاهای دیگر نیز در سفره سال نو یونان رایج هستند مانند غذاهای با گوشت خوک یا بره و انواع پیش غذاها. شکستن انار نیز در روز سال نو در برخی مناطق یونان برای جلب برکت و فراوانی مرسوم است.

چرا مردم در سال نو غذاهای خاصی می خورند؟

مردم در سال نو غذاهای خاصی می خورند زیرا غذاها اغلب نمادهایی از آرزوها و امیدها برای سال جدید هستند. این غذاها می توانند نماد خوشبختی ثروت طول عمر سلامتی یا دفع بدشانسی باشند و بخشی از آداب و رسوم فرهنگی برای جشن گرفتن و استقبال از آینده هستند.

چه غذاهایی در سال نو برای شانس خوب در نظر گرفته می شوند؟

غذاهای مختلفی در فرهنگ های گوناگون برای شانس خوب در سال نو در نظر گرفته می شوند. برخی از رایج ترین آن ها شامل حبوبات (نماد سکه) سبزیجات برگ دار (نماد اسکناس) گوشت خوک (نماد پیشرفت) ماهی (نماد فراوانی) و نودل های بلند (نماد طول عمر) هستند.

آداب و رسوم غذایی شب سال نو با روز سال نو متفاوت است؟

بله در بسیاری از فرهنگ ها آداب و رسوم غذایی شب سال نو و روز سال نو متفاوت است. شب سال نو اغلب شامل یک مهمانی بزرگ و سفره ای پربار با غذاهای متنوع است در حالی که روز سال نو ممکن است با خوردن غذاهای نمادین خاصی که برای جلب شانس یا برکت در نظر گرفته شده اند همراه باشد.

کدام کشورها عجیب ترین آداب و رسوم غذایی سال نو را دارند؟

تعیین عجیب ترین آداب و رسوم ذهنی است اما برخی از سنت های جالب شامل خوردن دوازده انگور با هر زنگ ساعت در اسپانیا پنهان کردن سکه در کیک واسیل پیتا در یونان یا خوردن اولیبولن های سرخ شده در هلند با ریشه های کهن برای دفع شر هستند.