قدیمی ترین سنگ نوشته اورارتویی با مضمونی در ارتباط با آب در اشنویه

چشمه دارای آبی بسیار گوارا و دارای املاح معدنی است؛ روستاهای همجوار و رهگذران از آب چشمه برای مصارف خانگی استفاده می کنند و چون آب دارای املاح معدنی بوده و رسوب ندارد برای همین از آن استفاده می کنند.

کتیبه «عین الروم» اشنویه، قدیمی ترین سنگ نوشته اورارتویی با مضمونی در ارتباط با آب است؛ کتیبه ای که وقف نامه اهدا آب چشمه ای به همین نام به مردم منطقه به شمار می رود و اهمیت مایه حیات را در حدود سه هزار سال قبل بازگو می کند.

این کتیبه توسط «ولفرام کلایس»، باستان شناس شهیر آلمانی مورد مطالعه قرار گرفته و وی آن را به دوران پادشاهی «منوا» (۸۱۰ – ۸۲۵ قبل از میلاد مسیح) از پادشاهان اورارتو متعلق دانسته است.

بر اساس مطالعات این باستان شناس،«منوا» در این کتیبه خود را پادشاه سرزمین اورارتو معرفی کرده و از کلمه ای به نام « لوگال» در ارتباط با این چشمه استفاده کرده است.

به گفته کارشناسان،« لوگال» در سومری باستان کلمه ای بوده که از لحاظ مفهومی به معنی در ارتباط با مردم یا در جهت استفاده مردم به کار می رفته و می توان با مطالعه ای دقیق در متن به جا مانده در این کتیبه، آن را به عنوان وقف نامه ای تفسیر کرد که در آن پادشاه اورارتو، آب این چشمه را به عنوان هدیه ای از طرف خود به اهالی منطقه تقدیم کرده است.

این کتیبه ارزشمند تاریخی در سال ۱۳۹۳ شمسی توسط میراث فرهنگی در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. این کتیبه دارای ۱۵۰ سانتی متر ارتفاع بوده و به صورت هلالی شکل بر سر چشمه ‘عین الروم’ قرار دارد.

به گزارش دکتر شهاب؛«اشنویه» یا «شنو» همان شهر تاریخی سرسبزی است که در سفرنامه های مستشرقین و جهانگردان ادوار پیشین از آن به عنوان قصبه ای با درختان و باغ های فراوان یاد می شود.

این شهر به جهت قرار گرفتن بر سر راه تجارت با ملل همسایه، دارای مردمانی تاجر، کشاورز یا دامدار بوده است.

پایان خبر دکتر شهاب