ورزش پیلاتس برای چه افرادی مناسب نیست؟

ورزش پیلاتس برای همه افراد مناسب نیست؛ این روش تمرینی با وجود فواید بی‌شمارش در تقویت بدن و بهبود وضعیت قامت، می‌تواند برای برخی شرایط جسمانی خاص و بیماری‌های زمینه‌ای خطراتی به همراه داشته باشد. درک این محدودیت‌ها، گامی حیاتی در حفظ سلامت و جلوگیری از آسیب‌های احتمالی است.

پیلاتس چیست و چرا برای برخی افراد مفید است؟

پیلاتس نوعی ورزش و آمادگی جسمانی است که ابتدا به عنوان راهی برای بهبود آسیب‌دیدگی رقصندگان استفاده می‌شد. امروزه، افرادی غیر از رقصندگان، پیلاتس را به دلیل فواید سلامتی آن انجام می‌دهند. این ورزش بر حرکات دقیق، تنفس کنترل‌شده و درگیری عضلات تأکید دارد و باعث افزایش قدرت و ثبات عضلات می‌شود. منبع: webmd

پیلاتس، که توسط جوزف پیلاتس در اوایل قرن بیستم ابداع شد، در ابتدا “کنترولوژی” نام داشت؛ نامی که به خوبی بر اصول شش‌گانه آن تاکید می‌کند: تمرکز، کنترل، مرکزیت، دقت، جریان و تنفس. این ورزش، مجموعه‌ای از حرکات کنترل‌شده است که عمدتاً بر تقویت عضلات هسته بدن (شکم، کمر و لگن) متمرکز است. برخلاف برخی ورزش‌های پرفشار که ممکن است به مفاصل و عضلات آسیب برسانند، پیلاتس با حرکات آرام و دقیق خود، فشار را به حداقل می‌رساند و در عین حال، قدرتی عمیق و پایدار ایجاد می‌کند.

تصور کنید که بدن شما یک خانه است؛ هسته بدن، فونداسیون این خانه است. اگر فونداسیون قوی باشد، دیوارها (دست و پا) و سقف (سر و گردن) نیز محکم خواهند بود. پیلاتس، دقیقا همین کار را می‌کند؛ با تقویت هسته، به بهبود تعادل، افزایش انعطاف‌پذیری، اصلاح وضعیت بدنی و کاهش دردهای عضلانی-اسکلتی، به‌ویژه در ناحیه کمر، کمک شایانی می‌کند. بسیاری از افرادی که دردهای مزمن کمر یا گردن دارند، پس از مدتی تمرین پیلاتس، بهبودی چشمگیری را تجربه کرده‌اند. این ورزش همچنین می‌تواند به کاهش استرس و بهبود کیفیت خواب کمک کند، چرا که تمرکز عمیق بر تنفس و حرکات، ذهن را آرام می‌کند. به همین دلیل، پیلاتس برای عموم مردم و به ویژه افرادی که به دنبال یک ورزش کم‌فشار اما موثر هستند، گزینه‌ای بسیار جذاب و مفید به شمار می‌آید. اما همین مزایا، گاهی ممکن است باعث شود از اهمیت شناخت محدودیت‌ها غافل شویم.

1- گروه‌هایی که ورزش پیلاتس برای آن‌ها مناسب نیست (موارد منع مصرف قطعی و احتیاط شدید)

با وجود محبوبیت فراوان پیلاتس، برخی شرایط جسمانی و بیماری‌ها وجود دارند که انجام این ورزش را کاملاً ممنوع کرده یا نیاز به احتیاط و نظارت بسیار دقیق دارد. در این بخش، به بررسی دقیق این گروه‌ها می‌پردازیم تا درک بهتری از ورزش پیلاتس برای چه افرادی مناسب نیست به دست آورید.

2- افراد دارای مشکلات قلبی-عروقی شدید و سابقه سکته قلبی یا مغزی اخیر

شاید شنیده باشید که ورزش برای قلب مفید است، اما این یک قاعده کلی است و استثنائات خود را دارد. برای افرادی که سابقه سکته قلبی یا مغزی اخیر داشته‌اند، یا به بیماری‌های شدید قلبی-عروقی مبتلا هستند، انجام پیلاتس می‌تواند بسیار خطرناک باشد. حرکات ایزومتریک (که در آن عضلات منقبض می‌شوند اما طولشان تغییر نمی‌کند) و برخی تمرینات تنفسی عمیق در پیلاتس، ممکن است باعث افزایش ناگهانی فشار خون و ضربان قلب شوند. این افزایش فشار، می‌تواند بار مضاعفی بر سیستم قلبی-عروقی ضعیف شده وارد کند و خطر سکته مجدد، حمله قلبی، یا سایر عوارض جدی را به شدت بالا ببرد. در دوران حاد نقاهت پس از سکته، مطلقاً نباید پیلاتس انجام داد. تنها پس از مشورت کامل و دریافت تاییدیه کتبی از پزشک متخصص قلب و عروق، و با نظارت دقیق و اصلاح حرکات توسط مربیانی که در این زمینه آموزش دیده‌اند، می‌توان به تدریج و با احتیاط فراوان، حرکات بسیار ملایم و کنترل‌شده را آغاز کرد.

3- بیماران مبتلا به صرع و ام‌اس پیشرفته یا کنترل‌نشده

پیلاتس نیازمند تمرکز و کنترل بالایی است. برای افرادی که با بیماری‌هایی مانند صرع یا ام‌اس پیشرفته دست و پنجه نرم می‌کنند، این تمرکز و کنترل می‌تواند به چالش کشیده شود و حتی خطرناک باشد. در بیماری صرع، خطر تشنج حین تمرین وجود دارد که می‌تواند منجر به سقوط، ضربه به سر و آسیب‌های جدی شود. افزایش ضربان قلب و دمای بدن در طول ورزش، گاهی اوقات می‌تواند محرک تشنج باشد. برای بیماران مبتلا به ام‌اس پیشرفته، علائمی مانند سرگیجه، عدم تعادل، خستگی شدید و اختلال بینایی (مانند دوبینی) ممکن است به شدت تشدید شوند. تصور کنید که در حال انجام یک حرکت تعادلی هستید و ناگهان دچار سرگیجه می‌شوید؛ سقوط و آسیب دیدن در این شرایط بسیار محتمل است. اگرچه پیلاتس در موارد کنترل‌شده و خفیف ام‌اس، با مشورت پزشک متخصص مغز و اعصاب و نظارت مربی مجرب، می‌تواند مفید باشد، اما در فازهای پیشرفته یا کنترل‌نشده، یکی از ممنوعیت پیلاتس به شمار می‌رود. در این شرایط، حرکات باید بسیار آرام و کاملاً اصلاح شده باشند و مربی باید با تمامی جوانب این بیماری‌ها آشنا باشد.

4- افراد مبتلا به پوکی استخوان شدید (استئوپروز)

پوکی استخوان، باعث شکننده شدن استخوان‌ها می‌شود و آن‌ها را در برابر شکستگی آسیب‌پذیرتر می‌کند. بسیاری از حرکات پیلاتس، به‌ویژه حرکات خمشی رو به جلو (مانند رول-آپ) یا چرخشی ناگهانی، می‌توانند فشار زیادی به مهره‌های ستون فقرات وارد کنند. برای فردی که دچار پوکی استخوان شدید است، حتی یک حرکت به ظاهر ساده می‌تواند منجر به شکستگی فشاری مهره‌ها، شکستگی لگن یا مچ دست شود. پیلاتس و پوکی استخوان نیازمند رویکردی بسیار محتاطانه و تخصصی است. در این شرایط، انجام حرکات باید تحت نظر مربی متخصص در “پیلاتس درمانی پوکی استخوان” باشد. تمرکز باید بر تقویت عضلات هسته و بهبود تعادل باشد، بدون اعمال فشار و خمش مستقیم بر ستون فقرات. بسیاری از حرکات نیازمند اصلاحات اساسی هستند تا ایمنی فرد حفظ شود و از بروز آسیب‌های جبران‌ناپذیر جلوگیری شود.

برای حفظ سلامت و جلوگیری از آسیب‌های احتمالی، هرگز نباید بدون مشاوره با پزشک متخصص و دریافت تاییدیه، ورزش پیلاتس را در صورت داشتن بیماری‌های زمینه‌ای یا سابقه جراحی آغاز کرد.

5- مبتلایان به دیسک کمر یا دیسک گردن حاد، فتق شدید یا سیاتیک حاد

یکی از سوالات متداول، درباره ارتباط پیلاتس و دیسک کمر است. پیلاتس می‌تواند برای تقویت عضلات عمقی شکم و پشت که به ثبات ستون فقرات کمک می‌کنند، بسیار مفید باشد. اما این موضوع تنها در مورد افراد با دیسک کمر مزمن و بدون درد حاد صدق می‌کند. در مرحله حاد بیرون‌زدگی دیسک، فتق شدید یا سیاتیک حاد (یعنی زمانی که درد شدید و بی‌حسی یا ضعف در پاها تجربه می‌شود)، انجام پیلاتس مطلقاً ممنوع است. حرکات خمشی، چرخشی، یا هر حرکتی که فشار نامناسبی بر دیسک‌های آسیب‌دیده و اعصاب وارد کند، می‌تواند باعث تشدید درد، افزایش بیرون‌زدگی دیسک، و حتی آسیب عصبی دائمی شود. تصور کنید که دیسک آسیب‌دیده، مانند یک بالون پر شده است که با هر حرکت اشتباه، بیشتر تحت فشار قرار می‌گیرد. در مراحل مزمن و پایدار، پیلاتس با حرکات اصلاح‌شده و تمرکز بر ثبات هسته (و نه افزایش انعطاف‌پذیری در ناحیه آسیب‌دیده) و تحت نظارت فیزیوتراپیست یا مربی توانبخش، می‌تواند به عنوان بخشی از برنامه توانبخشی عمل کند. اما انتخاب حرکت صحیح، حیاتی است و کوچکترین اشتباه می‌تواند عواقب جدی داشته باشد.

6- افراد دارای دردهای مفصلی حاد یا التهاب شدید (مانند آرتروز پیشرفته، آرتریت روماتوئید در فاز شعله‌ور)

دردهای مفصلی و التهاب مفاصل، می‌توانند زندگی را مختل کنند. در فاز حاد آرتروز (ساییدگی مفصلی) یا در زمان شعله‌ور شدن آرتریت روماتوئید (یک بیماری خودایمنی که باعث التهاب مفاصل می‌شود)، مفاصل بسیار حساس و دردناک هستند. هرگونه فشار یا حرکت شدید، می‌تواند التهاب و درد را تشدید کرده و به غضروف‌ها و ساختارهای مفصلی آسیب بیشتری برساند. در این شرایط، پیلاتس و دردهای مفصلی شدید به هیچ وجه توصیه نمی‌شود. هدف اصلی در این دوران، استراحت و کاهش التهاب است. تنها در فاز مزمن و زمانی که التهاب کاهش یافته است، و با مشورت پزشک متخصص روماتولوژی یا ارتوپد، می‌توان حرکات پیلاتس را با احتیاط فراوان و با تمرکز بر حرکات کم‌فشار، اصلاح‌شده و بدون تحمل وزن زیاد بر مفاصل آغاز کرد. پیلاتس می‌تواند به تقویت عضلات اطراف مفصل کمک کرده و دامنه حرکتی را بهبود بخشد، اما این کار باید با نظارت دقیق و در محیطی ایمن انجام شود تا به جای ضرر، نفع داشته باشد.

7- افراد با مشکلات کلیوی پیشرفته یا دیالیزی

اگرچه پیلاتس یک ورزش کم‌برخورد است، اما برای افرادی با مشکلات کلیوی پیشرفته یا کسانی که دیالیز می‌شوند، می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. برخی حرکات شدید یا طولانی‌مدت ممکن است باعث تغییر در تعادل مایعات و الکترولیت‌ها در بدن شوند که برای کلیه‌های آسیب‌دیده یا در حال دیالیز، کنترل این تغییرات دشوار است. همچنین، تغییرات فشار خون که ممکن است در طول برخی حرکات ورزشی رخ دهد، برای این بیماران حساسیت‌برانگیز است. قبل از شروع هرگونه برنامه ورزشی، به‌ویژه پیلاتس، مشورت با پزشک متخصص نفرولوژی (کلیه) ضروری است. برنامه‌ریزی ورزشی برای این افراد باید کاملاً فردی و با در نظر گرفتن تمامی شرایط جسمانی آن‌ها باشد تا از هرگونه عارضه احتمالی جلوگیری شود. در مواردی، ممکن است حرکات و شدت تمرینات خاصی کاملاً ممنوع باشد.

گروه افراد	چرا پیلاتس مناسب نیست؟ (موارد منع مصرف قطعی/احتیاط شدید)	نیاز به مشاوره با متخصص
مشکلات قلبی-عروقی شدید و سابقه سکته اخیر	افزایش فشار خون، فشار بر سیستم قلبی، خطر تشدید بیماری یا سکته مجدد.	متخصص قلب و عروق
صرع و ام‌اس پیشرفته یا کنترل‌نشده	خطر تشنج یا حمله حین تمرین، تشدید علائم (سرگیجه، اختلال بینایی، خستگی شدید) منجر به سقوط.	متخصص مغز و اعصاب
پوکی استخوان شدید	خطر بالای شکستگی مهره‌ها، لگن یا مچ دست به دلیل حرکات خمشی/چرخشی ناگهانی.	ارتوپد، مربی پیلاتس متخصص پوکی استخوان
دیسک کمر/گردن حاد، فتق شدید یا سیاتیک حاد	اعمال فشار نامناسب بر دیسک‌ها و اعصاب، تشدید درد و آسیب عصبی.	فیزیوتراپیست، ارتوپد
دردهای مفصلی حاد یا التهاب شدید (آرتروز پیشرفته، آرتریت روماتوئید شعله‌ور)	تشدید التهاب و درد مفاصل، آسیب به غضروف‌ها و ساختارهای مفصلی.	روماتولوژیست، ارتوپد
مشکلات کلیوی پیشرفته یا دیالیزی	تغییر در تعادل مایعات و الکترولیت‌ها، افزایش فشار بر کلیه‌ها.	متخصص نفرولوژی

پیلاتس در شرایط خاص (با احتیاط فراوان و نظارت متخصص)

علاوه بر موارد منع مصرف قطعی، شرایط دیگری نیز وجود دارند که در آن‌ها می‌توان پیلاتس را با احتیاط و نظارت دقیق انجام داد. این شرایط، به معنای ممنوعیت کامل نیست، بلکه نیازمند رویکردی هوشمندانه و شخصی‌سازی شده است.

9- دوران بارداری

پیلاتس در بارداری یکی از مفیدترین و ایمن‌ترین ورزش‌ها به شمار می‌رود، به شرطی که توسط مربی متخصص و مجرب در این زمینه آموزش داده شود. پیلاتس می‌تواند به تقویت عضلات کف لگن، بهبود وضعیت بدنی (که در دوران بارداری تحت تاثیر قرار می‌گیرد)، کاهش کمردرد و آماده‌سازی بدن برای زایمان کمک کند. اما نکاتی وجود دارد که باید به شدت رعایت شوند. از سه ماهه دوم بارداری به بعد، خوابیدن طولانی‌مدت به پشت، حرکات پرفشار شکمی (به خصوص حرکاتی که عضلات راست شکمی را فعال می‌کنند و می‌توانند باعث دیاستازیس رکتی شوند) و برخی حرکات تعادلی که خطر افتادن را دارند، ممنوع یا باید اصلاح شوند. یک مربی پیلاتس پره‌ناتال (قبل از زایمان) می‌داند که چگونه حرکات را برای هر ماه از بارداری تنظیم کند و چه حرکاتی را باید کاملاً حذف کرد. همیشه توصیه می‌شود قبل از شروع پیلاتس در بارداری، با پزشک متخصص زنان و زایمان خود مشورت کنید.

نکته: در دوران بارداری مدیتیشن به شدت به کاهش استرس و افزایش آرامش اعصاب کمک خواهد کرد.

10- پس از عمل جراحی

تجربه یک عمل جراحی، دوران نقاهت خاص خود را دارد. بدن برای التیام و بازسازی به زمان نیاز دارد. شروع زودهنگام ورزش، به‌ویژه پیلاتس که می‌تواند عضلات عمقی را درگیر کند، می‌تواند روند بهبودی را به تاخیر بیندازد یا حتی منجر به باز شدن زخم‌ها یا آسیب مجدد به ناحیه جراحی شده شود. پس از عمل جراحی، باید حتماً دوران نقاهت کامل را گذراند و تاییدیه کتبی از پزشک جراح یا فیزیوتراپیست دریافت کرد. زمانی که اجازه داده شد، شروع پیلاتس باید بسیار تدریجی و با حرکات توانبخشی خاص تحت نظر متخصص باشد. نوع جراحی، میزان بهبودی و وضعیت کلی بدن شما، همگی در تعیین زمان و نوع حرکاتی که می‌توانید انجام دهید، نقش حیاتی دارند. مربی پیلاتس شما باید کاملاً از سابقه جراحی شما آگاه باشد تا بتواند برنامه‌ای ایمن و موثر برای شما طراحی کند.

11- فشار خون بالا یا پایین کنترل نشده

فشار خون، یکی از شاخص‌های حیاتی سلامت است. اگر فشار خون بالا یا پایین دارید که به خوبی کنترل نشده است، انجام برخی حرکات پیلاتس می‌تواند خطرناک باشد. حرکات سرعتی، حبس نفس در حین تلاش (Valsalva maneuver) که در برخی تمرینات قدرتی رخ می‌دهد، و تغییرات ناگهانی وضعیت بدن (مانند بلند شدن سریع از حالت خوابیده) می‌توانند منجر به نوسانات خطرناک فشار خون شوند. برای افراد با فشار خون بالا، این نوسانات می‌توانند خطرناک باشند و برای افراد با فشار خون پایین، ممکن است باعث سرگیجه، سیاهی رفتن چشم و حتی غش شوند. پایش مداوم فشار خون و پرهیز از حرکات پرخطر، ضروری است. مربی باید از وضعیت فشار خون شما آگاه باشد و حرکاتی را توصیه کند که ایمنی شما را به خطر نیندازد. همیشه بهتر است قبل از شروع، با پزشک معالج خود مشورت کنید.

گوش دادن به بدن، کلیدی‌ترین اصل در هر برنامه ورزشی است؛ در صورت احساس درد یا ناراحتی، بلافاصله تمرین را متوقف کنید.

چرا شناخت موارد منع مصرف در پیلاتس حیاتی است؟

سلامتی، گران‌بهاترین دارایی ماست و هر تصمیمی که در مورد آن می‌گیریم، باید با آگاهی کامل باشد. ورزش، با تمام فوایدی که دارد، اگر به درستی انتخاب نشود، می‌تواند به جای بهبود، آسیب‌رسان باشد. وقتی صحبت از محدودیت های ورزش پیلاتس به میان می‌آید، در واقع داریم از جلوگیری از آسیب‌های جدی و دائمی حرف می‌زنیم. شاید وسوسه شوید که به هر قیمتی ورزش خاصی را امتحان کنید، اما فراموش نکنید که ایمنی و سلامت بدن شما، باید در درجه اول اهمیت قرار بگیرد.

نادیده گرفتن هشدارهای پزشکی و توصیه‌های مربیان متخصص، می‌تواند به تشدید یک بیماری زمینه‌ای، بروز آسیب‌های جدید یا حتی ناتوانی‌های طولانی‌مدت منجر شود. تصور کنید که یک ساختمان با فونداسیون ضعیف را با بار سنگین مواجه کنید؛ هر لحظه امکان فروپاشی وجود دارد. بدن انسان نیز همین‌طور است. خطرات پیلاتس برای بیماران خاص، واقعی و قابل توجه هستند. اینجاست که نقش مربیان آگاه و پزشکان دلسوز پررنگ می‌شود؛ آن‌ها می‌توانند با ارزیابی دقیق شرایط شما، راهنمایی‌های لازم را ارائه دهند و شما را از مسیرهای پرخطر دور کنند. شناخت این موارد منع مصرف، تنها یک لیست از “نبایدها” نیست، بلکه یک نقشه راه برای حفظ ایمنی و تضمین یک تجربه ورزشی سالم و موثر است.

جایگزین‌های مناسب‌تر و توصیه‌های کلیدی

در دنیایی که تبلیغات ورزشی و فیتنس هر روز بیشتر می‌شود، ممکن است احساس کنید که باید از یک مد ورزشی خاص پیروی کنید. اما اهمیت واقعی در سلامت شماست، نه در پیروی از ترندها. اگر ورزش پیلاتس برای چه افرادی مناسب نیست برای شما صدق می‌کند، به این معنی نیست که از ورزش محروم هستید؛ بلکه به این معناست که باید هوشمندانه‌تر و با احتیاط بیشتر انتخاب کنید. سلامتی شما بر هر ترند ورزشی ارجحیت دارد.

ورزش‌های جایگزین و مناسب‌تری برای گروه‌هایی که پیلاتس برایشان توصیه نمی‌شود، وجود دارد. به‌عنوان مثال، آب‌درمانی (هیدروتراپی) گزینه‌ای فوق‌العاده است. آب، وزن بدن را تحمل می‌کند و فشار را از روی مفاصل و ستون فقرات برمی‌دارد، در حالی که امکان تقویت عضلات و بهبود دامنه حرکتی را فراهم می‌آورد. این روش به‌ویژه برای افراد با دردهای مفصلی، پوکی استخوان، یا مشکلات دیسکی که نیاز به حرکات کم‌فشار دارند، بسیار موثر است. یوگای درمانی تخصصی، که توسط مربیانی با دانش آسیب‌شناسی آموزش داده می‌شود، می‌تواند با اصلاح حرکات و تمرکز بر نیازهای فردی، گزینه‌ای ایمن باشد. پیاده‌روی کنترل‌شده، حرکات کششی ملایم و تمرینات تعادلی ایمن نیز می‌توانند برای بسیاری از افراد با محدودیت‌های جسمانی، گزینه‌هایی عالی باشند.

مهم‌ترین توصیه، بدون شک، ضرورت مشاوره با پزشک متخصص است. پزشک عمومی، متخصص ارتوپد، متخصص قلب، متخصص مغز و اعصاب، یا روماتولوژیست، همگی می‌توانند با توجه به وضعیت سلامت شما، بهترین راهنمایی را ارائه دهند. آن‌ها می‌توانند به شما بگویند که آیا مشاوره پزشکی قبل از پیلاتس برای شما ضروری است یا خیر، و اگر بله، چه نوع محدودیت‌هایی را باید در نظر بگیرید. همچنین، انتخاب مربی پیلاتس با تجربه و تحصیلات مرتبط با آسیب‌شناسی و توانبخشی، اهمیت بالایی دارد. یک مربی خوب نه تنها حرکات را آموزش می‌دهد، بلکه بدن شما را می‌شناسد و می‌داند چگونه تمرینات را متناسب با محدودیت‌های شما تغییر دهد. هرگز در رقابت با دیگران، سلامتی خود را به خطر نیندازید. گوش دادن به بدن خود، مهم‌ترین اصل است. در صورت احساس درد، ناراحتی، یا هرگونه علامت غیرعادی، بلافاصله تمرین را متوقف کنید. این اقدامات پیشگیرانه، تضمین‌کننده یک زندگی فعال و سالم برای شما خواهند بود.

انتخاب یک مربی پیلاتس با تجربه و تحصیلات مرتبط با آسیب‌شناسی و توانبخشی، می‌تواند تفاوت بزرگی در ایمنی و اثربخشی تمرینات شما ایجاد کند.

نتیجه‌گیری

ورزش پیلاتس با فواید بی‌شمارش برای تقویت بدن و بهبود کیفیت زندگی، جایگاه ویژه‌ای در دنیای ورزش دارد. اما درک این نکته که ورزش پیلاتس برای چه افرادی مناسب نیست، از اهمیت حیاتی برخوردار است. آگاهی از موارد منع مصرف پیلاتس و شرایطی که نیازمند احتیاط فراوان و نظارت متخصص هستند، به شما کمک می‌کند تا تصمیماتی آگاهانه برای سلامتی خود بگیرید و از آسیب‌های احتمالی جلوگیری کنید. همیشه به یاد داشته باشید که اولویت، سلامت و ایمنی شماست. با وجود محدودیت‌ها، گزینه‌های ورزشی ایمن و مناسب برای هر فردی با هر شرایط جسمانی وجود دارد. با مشورت با پزشک و همکاری با مربیان مجرب، می‌توانید مسیر ورزشی درستی را انتخاب کرده و از مزایای حرکت و فعالیت بدنی لذت ببرید.

سوالات متداول

آیا تغییرات در وضعیت بدنی (مانند قوز کمر شدید یا اسکولیوز) می‌تواند مانعی برای انجام پیلاتس باشد؟

بله، تغییرات شدید وضعیت بدنی مانند قوز کمر شدید یا اسکولیوز نیاز به ارزیابی توسط متخصص و اصلاح حرکات پیلاتس دارد تا از تشدید مشکل یا آسیب جلوگیری شود.

اگر در طول تمرین پیلاتس احساس درد جدیدی کردیم، اولین قدمی که باید برداریم چیست؟

اولین قدم، توقف فوری تمرین و اطلاع‌رسانی به مربی است و در صورت تداوم یا تشدید درد، باید به پزشک مراجعه کرد.

آیا دستگاه‌های پیلاتس (مانند ریفورمر) برای افرادی با محدودیت‌های جسمانی ایمن‌تر از پیلاتس مت (بدون دستگاه) هستند؟

دستگاه‌های پیلاتس می‌توانند با حمایت بیشتر و امکان تنظیم مقاومت، برای برخی افراد با محدودیت‌های جسمانی ایمن‌تر باشند، اما این موضوع به نوع محدودیت و تخصص مربی بستگی دارد.

آیا مصرف داروهای خاص می‌تواند بر ایمنی انجام پیلاتس تاثیر بگذارد؟

بله، مصرف داروهای خاص می‌تواند بر ضربان قلب، فشار خون یا تعادل تاثیر بگذارد و بر ایمنی انجام پیلاتس تاثیرگذار باشد، بنابراین باید پزشک و مربی در جریان قرار گیرند.

چگونه می‌توان یک مربی پیلاتس متخصص در زمینه آسیب‌شناسی و توانبخشی پیدا کرد؟

برای یافتن مربی پیلاتس متخصص در زمینه آسیب‌شناسی و توانبخشی، می‌توانید از پزشک یا فیزیوتراپیست خود درخواست معرفی کنید یا مدارک و تجربه مربیان را به دقت بررسی نمایید.

منابع:

• webmd
• healthline