مصرف برق دستگاه استخراج اتریوم

درک میزان مصرف برق دستگاه های استخراج ارزهای دیجیتال، همواره یکی از دغدغه های اصلی فعالان این حوزه بوده است. به خصوص در مورد اتریوم، این موضوع اهمیت ویژه ای داشت؛ اما با تغییر بنیادین شبکه اتریوم از الگوریتم اثبات کار (Proof-of-Work) به اثبات سهام (Proof-of-Stake) در رویداد «The Merge»، استخراج اتریوم به شیوه سنتی دیگر امکان پذیر نیست و بحث مصرف برق برای ماینرهای آن بی معنا شده است. در گذشته ای نه چندان دور، مصرف برق دستگاه استخراج اتریوم به دلیل نیاز به توان محاسباتی بالا برای حل مسائل پیچیده رمزنگاری، موضوعی حیاتی برای ماینرها به شمار می رفت. این مقاله به بررسی این تغییر مهم و پیامدهای آن می پردازد و همچنین نگاهی به گذشته مصرف برق این دستگاه ها و راهکارهایی برای درک مصرف انرژی در استخراج سایر ارزهای دیجیتال قابل استخراج با سخت افزارهای مشابه ارائه می دهد.

پایان عصر استخراج اتریوم: رویداد «The Merge»

تاریخ ارزهای دیجیتال پر از نوآوری ها و تحولات بنیادین بوده است و شاید هیچ تحولی به اندازه «The Merge» در شبکه اتریوم، انقلابی و تاثیرگذار نبوده باشد. این رویداد نه تنها مسیر آینده اتریوم را تغییر داد، بلکه به طور مستقیم بر مصرف برق دستگاه استخراج اتریوم نیز اثری چشمگیر گذاشت.

اتریوم و مکانیسم اجماع Proof-of-Work (PoW)

پیش از رویداد «The Merge»، اتریوم همچون بیت کوین، از مکانیسم اجماع اثبات کار (Proof-of-Work یا PoW) استفاده می کرد. در این سیستم، ماینرها (استخراج کنندگان) برای اضافه کردن بلوک های جدید تراکنش ها به بلاک چین، با یکدیگر رقابت می کردند. این رقابت شامل حل مسائل پیچیده رمزنگاری بود که نیاز به قدرت محاسباتی بسیار بالایی داشت. هر ماینری که زودتر از بقیه پاسخ صحیح را پیدا می کرد، پاداش دریافت می کرد و تراکنش های موجود در بلوک خود را تأیید می نمود.

ماهیت این رقابت، به گونه ای بود که ماینرها برای افزایش شانس خود در یافتن پاسخ، نیاز به سخت افزارهای قدرتمند و پرسرعت داشتند. این سخت افزارها، چه کارت های گرافیک (GPU) در ریگ های ماینینگ و چه مدارهای مجتمع با کاربرد خاص (ASIC)، برای انجام محاسبات بی وقفه و موازی، مقدار قابل توجهی انرژی الکتریکی مصرف می کردند. مصرف انرژی بالای این دستگاه ها، به دلیل فعال بودن شبانه روزی و تلاش برای حداکثر کردن هش ریت (قدرت پردازش)، هزینه های عملیاتی قابل توجهی را به ماینرها تحمیل می کرد و در عین حال، نگرانی های زیادی را در مورد تأثیرات زیست محیطی ایجاد کرده بود.

رویداد «The Merge» و انتقال به Proof-of-Stake (PoS)

در تاریخ ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۲ (۲۴ شهریور ۱۴۰۱)، شبکه اتریوم تحول تاریخی «The Merge» را تجربه کرد. این رویداد، که حاصل سال ها تحقیق و توسعه بود، مکانیسم اجماع اتریوم را از اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (Proof-of-Stake یا PoS) تغییر داد. هدف اصلی این انتقال، کاهش چشمگیر مصرف انرژی، بهبود مقیاس پذیری و افزایش امنیت شبکه بود.

با انتقال به PoS، نقش ماینرها کاملاً از بین رفت و اعتبارسنج ها (Validators) جایگزین آن ها شدند. اعتبارسنج ها برای تأیید تراکنش ها و اضافه کردن بلوک های جدید، به جای حل مسائل محاسباتی پیچیده، اتر (ETH) خود را به عنوان وثیقه (Stake) قفل می کنند. این فرآیند، نیاز به سخت افزارهای قدرتمند و پرمصرف را به طور کامل حذف کرد. در نتیجه، مصرف برق دستگاه استخراج اتریوم، به معنای ماینرهای GPU یا ASIC که قبلاً برای استخراج اتریوم استفاده می شدند، عملاً به صفر رسید. این تغییر، تأثیرات گسترده ای بر اکوسیستم ارزهای دیجیتال داشت و به ویژه برای ماینرهایی که سرمایه گذاری زیادی در سخت افزارهای استخراج اتریوم کرده بودند، به معنای پایان یک دوره بود. از آن زمان به بعد، دستگاه هایی که قبلاً اتریوم را استخراج می کردند، تنها برای استخراج سایر ارزهای دیجیتال مبتنی بر PoW قابل استفاده هستند.

نگاهی به مصرف برق ماینرهای اتریوم در گذشته (پیش از The Merge)

با وجود تغییر اتریوم به اثبات سهام، بسیاری از کاربران همچنان در جستجوی اطلاعاتی درباره مصرف برق دستگاه استخراج اتریوم در گذشته هستند. درک این اعداد نه تنها به روشن شدن تاریخچه ماینینگ اتریوم کمک می کند، بلکه می تواند راهنمایی برای کسانی باشد که قصد استخراج سایر ارزهای دیجیتال مبتنی بر الگوریتم اثبات کار با سخت افزارهای مشابه را دارند.

انواع دستگاه های استخراج اتریوم در گذشته

پیش از «The Merge»، دو نوع اصلی از سخت افزارها برای استخراج اتریوم مورد استفاده قرار می گرفتند:

ریگ های کارت گرافیک (GPU Mining Rigs)

ریگ های کارت گرافیک، مجموعه ای از چند کارت گرافیک (معمولاً 4 تا 12 عدد) بودند که بر روی یک مادربرد نصب می شدند و با یک واحد پردازشگر مرکزی (CPU) ساده و منبع تغذیه قدرتمند تکمیل می گردیدند. این ریگ ها، به دلیل انعطاف پذیری بالا، قابلیت ماینینگ ارزهای مختلف با الگوریتم های متفاوت و همچنین قابلیت فروش مجدد کارت های گرافیک، محبوبیت زیادی داشتند. مصرف برق کارت گرافیک برای ماینینگ، بخش عمده ای از مصرف کل ریگ را تشکیل می داد. به عنوان مثال:

• Nvidia RTX 3060/3070/3080: این کارت ها به ترتیب حدود 120 تا 320 وات مصرف داشتند و هش ریتی در حدود 45 تا 90 مگاهش بر ثانیه (MH/s) برای الگوریتم Ethash (الگوریتم اتریوم) ارائه می کردند.
• AMD RX 570/580/6800XT: کارت های AMD نیز با مصرفی بین 100 تا 250 وات، هش ریتی مشابهی (حدود 25 تا 60 MH/s) داشتند و به دلیل قیمت مناسب تر، گزینه ای محبوب برای ماینینگ به شمار می رفتند.

یک ریگ ماینینگ با 6 کارت گرافیک از این نوع می توانست به راحتی 1000 تا 2000 وات برق مصرف کند که معادل مصرف چندین وسیله برقی خانگی بود.

ایسیک های استخراج اتریوم (ASIC Ethereum Miners)

با پیشرفت فناوری، دستگاه های تخصصی تری به نام ایسیک (Application-Specific Integrated Circuit) نیز برای استخراج اتریوم طراحی و تولید شدند. این دستگاه ها به طور خاص برای الگوریتم Ethash بهینه سازی شده بودند و از کارایی و هش ریت بسیار بالاتری نسبت به ریگ های کارت گرافیک برخوردار بودند. هرچند ایسیک ها از نظر قابلیت ماینینگ تنها یک الگوریتم خاص (Ethash) محدود بودند و انعطاف پذیری کمتری داشتند، اما به دلیل بازدهی بالا، مورد توجه ماینرهای جدی قرار گرفتند. از نمونه های معروف آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• InnoSilicon A10 Pro: این ایسیک ها مدل های مختلفی با هش ریت های متفاوت داشتند، اما به طور میانگین مدلی مانند A10 Pro+ 7G با هش ریت 750 MH/s، حدود 1350 وات برق مصرف می کرد.
• Bitmain Antminer E9: یکی از قدرتمندترین ایسیک های اتریوم، Antminer E9 بود که با هش ریتی تا 2.4 گیگاهش بر ثانیه (GH/s)، مصرف برقی در حدود 1920 وات داشت. این دستگاه ها قادر بودند چندین برابر یک ریگ GPU معمولی، قدرت هش ارائه دهند.

برای درک بهتر، جدول زیر مقایسه ای از مصرف برق و هش ریت برخی از دستگاه های استخراج اتریوم در گذشته را نشان می دهد:

مدل دستگاه/کارت گرافیک	هش ریت (MH/s یا GH/s)	مصرف برق (وات)	نوع
Nvidia RTX 3070	60 MH/s	120	GPU
AMD RX 580	28 MH/s	100	GPU
InnoSilicon A10 Pro+ 7G	750 MH/s	1350	ASIC
Bitmain Antminer E9	2.4 GH/s	1920	ASIC

نحوه محاسبه مصرف برق ماینر (تاریخی و عمومی برای PoW)

یکی از مهم ترین جنبه های سودآوری در ماینینگ، مدیریت هزینه های برق است. هزینه برق ماینر می تواند بخش قابل توجهی از درآمد را بلعید. برای محاسبه مصرف برق ماهیانه یک دستگاه ماینر (اعم از GPU یا ASIC) که بر پایه PoW کار می کند، از فرمول زیر استفاده می شود:

میزان مصرف برق ماهیانه (کیلووات ساعت) = (مصرف برق دستگاه (وات) * 24 ساعت * 30 روز) / 1000

پس از به دست آوردن میزان مصرف ماهیانه بر حسب کیلووات ساعت، می توان با ضرب آن در تعرفه برق منطقه مورد نظر، هزینه ماهیانه برق را محاسبه کرد. به عنوان مثال، اگر یک دستگاه ماینر Bitmain Antminer E9 با مصرف 1920 وات به صورت 24 ساعته در یک ماه کار کند:

مصرف ماهیانه = (1920 وات * 24 ساعت * 30 روز) / 1000 = 1382.4 کیلووات ساعت

با در نظر گرفتن تعرفه برق ماینینگ در ایران (که برای مزارع مجاز حدود 500 تا 1000 تومان به ازای هر کیلووات ساعت متغیر است، و برای برق خانگی بسیار کمتر اما غیرقانونی)، می توان هزینه تقریبی را به دست آورد. برای مثال، اگر تعرفه را 700 تومان در نظر بگیریم:

هزینه ماهیانه = 1382.4 کیلووات ساعت * 700 تومان = 967,680 تومان

این مثال نشان می دهد که چرا هزینه برق ماینر، حتی در گذشته برای اتریوم، تا این حد اهمیت داشت و در حال حاضر برای سایر ارزهای PoW همچنان حیاتی است.

مقایسه مصرف برق ماینرها با لوازم خانگی

برای درک بهتر مقیاس مصرف برق دستگاه استخراج اتریوم (در گذشته) و سایر ماینرهای PoW، می توان آن را با مصرف لوازم خانگی رایج مقایسه کرد. یک ریگ ماینینگ با چند کارت گرافیک یا یک ایسیک قدرتمند، می تواند مصرفی معادل چندین لوازم خانگی پرمصرف داشته باشد. به عنوان مثال:

• یک یخچال فریزر معمولی: حدود 50-100 وات
• یک ماشین لباسشویی (در اوج مصرف): حدود 2000-3000 وات (اما به صورت متناوب)
• یک کولر گازی اسپلیت: حدود 1500-3000 وات (بسته به ظرفیت)

یک ایسیک اتریوم (مانند Antminer E9 با 1920 وات) به تنهایی می تواند معادل دو کولر گازی کوچک یا بیش از ۲۰ یخچال فریزر انرژی مصرف کند. این ارقام به وضوح نشان می دهند که چرا بهینه سازی مصرف انرژی ماینر همواره یک اولویت بوده است.

راهکارها و عوامل مؤثر بر مصرف برق در عملیات ماینینگ (کاربردی برای هر نوع PoW)

میزان مصرف انرژی در عملیات ماینینگ، تنها به قدرت سخت افزار بستگی ندارد. عوامل متعددی می توانند بر بهینه سازی مصرف انرژی ماینر و در نتیجه سودآوری آن تأثیر بگذارند. درک این عوامل و به کارگیری راهکارهای مناسب، برای هر ماینری که قصد استخراج ارزهای دیجیتال مبتنی بر اثبات کار را دارد، ضروری است.

عوامل مؤثر بر میزان مصرف انرژی

• دمای محیط و تهویه: سخت افزارهای ماینینگ حرارت بسیار زیادی تولید می کنند. دمای بالای محیط می تواند باعث کاهش کارایی دستگاه ها شود، زیرا آن ها برای جلوگیری از آسیب دیدن، به طور خودکار قدرت خود را کاهش می دهند (تراتلینگ). این موضوع به معنای هش ریت کمتر با همان میزان مصرف برق یا حتی مصرف بیشتر برای سیستم های خنک کننده داخلی است. بنابراین، یک سیستم تهویه مناسب و مدیریت دمای محیط، نقش کلیدی در حفظ کارایی و کاهش مصرف برق ماینینگ دارد. فن های صنعتی، کولینگ مایع، و حتی سیستم های غوطه وری (Immersion Cooling) برای خنک سازی پیشرفته در مزارع بزرگ مورد استفاده قرار می گیرند.
• بهره وری انرژی دستگاه (Efficiency): بهره وری انرژی یک ماینر، معمولاً با واحد ژول بر مگاهش (J/MH) یا ژول بر تراهش (J/TH) سنجیده می شود. این معیار نشان می دهد که دستگاه برای تولید هر واحد هش ریت، چقدر انرژی مصرف می کند. ماینرهایی با J/MH پایین تر، بهینه تر هستند و سودآوری بیشتری دارند. در انتخاب دستگاه، این عدد از اهمیت بالایی برخوردار است.
• اورکلاک و آندرولتاژ:
  • اورکلاک (Overclocking): افزایش فرکانس کاری پردازنده (GPU یا ASIC) برای دستیابی به هش ریت بالاتر. این کار معمولاً باعث افزایش قابل توجه مصرف برق کارت گرافیک برای ماینینگ و تولید حرارت بیشتر می شود و باید با دقت و مدیریت صحیح انجام گیرد.
  • آندرولتاژ (Undervolting): کاهش ولتاژ ورودی به پردازنده بدون کاهش محسوس در هش ریت. این تکنیک می تواند به طور چشمگیری مصرف برق ماینر را کاهش دهد و کارایی آن را بهبود بخشد، زیرا بخش زیادی از انرژی مصرفی به گرما تبدیل می شود. آندرولتاژ، هنر تعادل بین ثبات، هش ریت و مصرف انرژی است.
• سختی شبکه: سختی شبکه، معیاری است که نشان می دهد یافتن یک بلوک جدید در بلاک چین چقدر دشوار است. با افزایش تعداد ماینرها و قدرت محاسباتی کلی شبکه، سختی شبکه نیز افزایش می یابد. این موضوع به این معناست که ماینرها برای یافتن پاسخ صحیح، باید محاسبات بیشتری انجام دهند و در نتیجه، به توان محاسباتی و انرژی بیشتری نیاز پیدا می کنند تا بتوانند سهم خود را از پاداش ها حفظ کنند.

روش های کاهش مصرف برق ماینرها

با توجه به اهمیت هزینه برق ماینر، روش های مختلفی برای بهینه سازی و کاهش آن توسعه یافته است:

• بهینه سازی نرم افزاری: استفاده از نرم افزارهای ماینینگ بهینه و درایورهای به روز کارت گرافیک، همراه با تنظیمات دقیق (مانند آندرولتاژ که پیش تر ذکر شد)، می تواند مصرف برق را بدون کاهش شدید هش ریت به حداقل برساند. بسیاری از نرم افزارهای ماینینگ، امکانات پیشرفته ای برای کنترل فن ها، فرکانس ها و ولتاژها ارائه می دهند.
• سیستم های خنک کننده پیشرفته: همانطور که گفته شد، کنترل دما حیاتی است. استفاده از فن های قوی تر، سیستم های تهویه پیشرفته در فضای ماینینگ، و در مقیاس های بزرگ تر، کولینگ مایع یا حتی غوطه وری در روغن های مخصوص، می تواند به حفظ دمای ایده آل و جلوگیری از اتلاف انرژی کمک کند. سایلنت باکس ماینر نیز، علاوه بر کاهش آلودگی صوتی، می تواند در مدیریت جریان هوا و خنک سازی مؤثر باشد.
• مدیریت ولتاژ و بار برق: استفاده از برق سه فاز در مزارع ماینینگ، به جای برق تک فاز، می تواند پایداری سیستم برق را افزایش داده و از نوسانات ولتاژ که منجر به اتلاف انرژی می شود، جلوگیری کند. همچنین، خازن گذاری در سیستم برق رسانی می تواند ضریب توان را بهبود بخشیده و مصرف انرژی غیرمفید را کاهش دهد.
• انرژی های تجدیدپذیر: استفاده از منابع انرژی پایدار و ارزان تر مانند برق خورشیدی یا بادی، یکی از جذاب ترین راه ها برای کاهش مصرف برق ماینینگ و افزایش سودآوری است. اگرچه راه اندازی چنین سیستم هایی نیازمند سرمایه گذاری اولیه قابل توجه است، اما در بلندمدت می تواند هزینه های برق را به شدت کاهش دهد و حتی به توجیه اقتصادی ماینینگ در مناطق با تعرفه برق بالا کمک کند. بسیاری از مزارع ماینینگ بزرگ در جهان، به سمت استفاده از انرژی های تجدیدپذیر حرکت کرده اند.
• نگهداری و سرویس دوره ای: تمیز نگه داشتن دستگاه ها از گرد و غبار، تعویض خمیر حرارتی (Thermal Paste) کارت های گرافیک و پردازنده ها، و بررسی منظم اتصالات برقی، می تواند به حفظ کارایی دستگاه و جلوگیری از مصرف بی رویه انرژی ناشی از خرابی یا کاهش عملکرد کمک کند.

چه ارزهایی را می توان با دستگاه های سابق اتریوم (GPU) ماین کرد؟

با غیرقابل استخراج شدن اتریوم پس از «The Merge»، بسیاری از ماینرهایی که با کارت های گرافیک (GPU) مشغول به کار بودند، به دنبال ارزهای دیجیتال جایگزین گشتند. هرچند مصرف برق دستگاه استخراج اتریوم (پیش از مرج) دیگر معنایی ندارد، اما سخت افزارهای GPU هنوز برای استخراج طیف وسیعی از آلت کوین ها که بر پایه الگوریتم های اثبات کار کار می کنند، کاربرد دارند. آینده ماینینگ Proof-of-Work در این فضا، به سمت کشف و استخراج این ارزهای جایگزین رفته است.

اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic – ETC)

اتریوم کلاسیک (ETC) را می توان مهم ترین فورک (انشعاب) شبکه اتریوم اصلی دانست که تصمیم گرفت به مکانیسم اجماع اثبات کار (PoW) پایبند بماند. ETC، دقیقاً از همان الگوریتم Ethash استفاده می کند که اتریوم اصلی قبلاً بر پایه آن کار می کرد. به همین دلیل، تمام ریگ های کارت گرافیک و ایسیک هایی که برای استخراج اتریوم طراحی شده بودند، به سادگی می توانند به استخراج اتریوم کلاسیک روی آورند. مصرف برق دستگاه های استخراج ETC کاملاً مشابه مصرف آن ها برای اتریوم اصلی است، با این تفاوت که سودآوری آن تحت تأثیر قیمت ETC و سختی شبکه آن قرار دارد.

سایر ارزهای دیجیتال قابل استخراج با GPU

جامعه ماینینگ GPU پس از «The Merge»، به سمت ده ها آلت کوین دیگر که با کارت های گرافیک قابل استخراج هستند، روی آورد. انتخاب بهترین ارز برای استخراج به عوامل متعددی از جمله قیمت ارز، سختی شبکه، هزینه برق و آینده پروژه بستگی دارد. در ادامه به معرفی برخی از مهم ترین آن ها می پردازیم:

• Ravencoin (RVN): این ارز از الگوریتم KAWPOW استفاده می کند که به طور خاص برای مقابله با ایسیک ها و تشویق ماینینگ با GPU طراحی شده است. مصرف برق کارت گرافیک برای ماینینگ Ravencoin کمی متفاوت از Ethash است و نیاز به بهینه سازی های خاص خود را دارد.
• Ergo (ERG): ارگو از الگوریتم Autolykos V2 بهره می برد و یکی از ارزهای محبوب برای ماینرهای GPU است. این الگوریتم نیز به گونه ای طراحی شده که در برابر ایسیک ها مقاوم باشد.
• Flux (FLUX): فلوکس از الگوریتم ZelHash استفاده می کند و علاوه بر ماینینگ، قابلیت های متعددی در حوزه زیرساخت و محاسبات غیرمتمرکز ارائه می دهد.
• Conflux (CFX): این ارز از الگوریتم Conflux PoW استفاده می کند و به دلیل ساختار DAG خاص خود، یکی از گزینه های قابل توجه برای ماینینگ با GPU است.
• Kaspa (KAS): کسپا از الگوریتم kHeavyHash استفاده می کند و به دلیل سرعت بلوک سازی بالا و کارایی مناسب با کارت های گرافیک، به سرعت در جامعه ماینینگ GPU محبوب شد.

ماینرها برای انتخاب ارز مناسب، معمولاً از وب سایت هایی نظیر WhatToMine.com استفاده می کنند که با وارد کردن مدل کارت گرافیک و هزینه برق، تخمینی از سودآوری ارزهای مختلف را ارائه می دهند. مقایسه مصرف برق ماینرهای GPU برای ارزهای مختلف، کلید یافتن سودآورترین گزینه است، چرا که هر الگوریتم ممکن است رفتار متفاوتی در مصرف انرژی از خود نشان دهد.

ملاحظات قانونی و خطرات مصرف برق ماینرها در ایران

ماینینگ ارزهای دیجیتال در ایران، با وجود پتانسیل های اقتصادی، همواره با چالش های قانونی و خطرات عملیاتی خاص خود مواجه بوده است. قوانین ماینینگ در ایران و تعرفه برق آن، از جمله مهمترین جنبه هایی هستند که هر فعال این حوزه باید به آن ها آگاه باشد.

وضعیت قانونی استخراج در ایران

در ایران، استخراج ارزهای دیجیتال به عنوان یک فعالیت صنعتی به رسمیت شناخته شده است. با این حال، انجام این فعالیت نیازمند اخذ مجوز از وزارت صمت است. این مجوز به ماینرها اجازه می دهد تا با استفاده از برق با تعرفه برق مجاز ماینینگ (که به مراتب بالاتر از تعرفه برق خانگی و کشاورزی است)، به استخراج بپردازند. هدف از این اقدام، جلوگیری از فشار به شبکه برق کشور و ساماندهی فعالیت های استخراج است.

استفاده از برق خانگی یا کشاورزی برای ماینینگ، بدون مجوز، غیرقانونی تلقی می شود و با عواقب سنگینی همراه است. این عواقب می تواند شامل جریمه های نقدی سنگین، قطع برق، مصادره دستگاه ها و حتی پیگرد قانونی باشد. هدف از این قوانین، جلوگیری از قاچاق انرژی و اطمینان از عدالت در مصرف برق برای تمام شهروندان و صنایع است. بنابراین، هر فردی که قصد ورود به این حوزه را دارد، باید ابتدا از طریق مراجع قانونی، اقدام به اخذ مجوز نماید و از مصرف برق ماینر به شیوه غیرمجاز پرهیز کند.

خطرات ناشی از مصرف برق بالا و عملیات ماینینگ

بالا بودن مصرف برق دستگاه استخراج اتریوم (در گذشته) یا هر ماینر دیگر مبتنی بر PoW، تنها یک چالش اقتصادی نیست، بلکه می تواند خطرات جدی را نیز به همراه داشته باشد:

• ریسک آتش سوزی: ماینرها به دلیل پردازش های سنگین و مداوم، حرارت زیادی تولید می کنند. در صورت عدم وجود سیستم خنک کننده مناسب و تهویه کافی، دمای محیط و قطعات داخلی دستگاه به شدت افزایش می یابد. این افزایش دما می تواند منجر به ذوب شدن کابل ها، آسیب به قطعات الکترونیکی و در نهایت، آتش سوزی شود. سیم کشی نامناسب و استفاده از کابل های بی کیفیت نیز این خطر را تشدید می کند.
• آسیب به تجهیزات و شبکه برق: مصرف برق بسیار بالای ماینرها، در صورت عدم رعایت استانداردهای لازم در زیرساخت برق، می تواند به فیوزها، سیم کشی ساختمان، و حتی ترانسفورماتورهای محلی آسیب برساند. این موضوع نه تنها به ماینر خسارت وارد می کند، بلکه می تواند باعث قطعی برق در منطقه و بروز نارضایتی عمومی شود. نوسانات ولتاژ و بار اضافی بر روی شبکه، عمر مفید تجهیزات برقی را کاهش می دهد.
• آلودگی صوتی: فن های قدرتمند موجود در ماینرها که برای خنک سازی استفاده می شوند، صدای بسیار بلندی تولید می کنند. این آلودگی صوتی، به خصوص در محیط های مسکونی، می تواند آزاردهنده باشد و حتی منجر به شکایت همسایگان شود. استفاده از سایلنت باکس ماینر می تواند تا حد زیادی این مشکل را برطرف کند، اما در مقیاس های بزرگ، مدیریت صدا همچنان یک چالش است.
• آلودگی زیست محیطی: هرچند این یک خطر مستقیم برای فرد نیست، اما مصرف برق ماینینگ بالا و عمدتاً از منابع فسیلی، نگرانی های زیست محیطی جدی را در مورد انتشار گازهای گلخانه ای به وجود آورده است. این موضوع دلیل اصلی تغییر اتریوم به PoS بود و در آینده نیز فشار بر صنایع PoW برای استفاده از انرژی های پاک بیشتر خواهد شد.

با توجه به این خطرات و ملاحظات قانونی، هر گونه فعالیت در زمینه ماینینگ باید با آگاهی کامل و رعایت دقیق نکات ایمنی و مقررات دولتی انجام پذیرد تا از بروز خسارات مالی و جانی جلوگیری شود و فعالیت به شکلی مسئولانه و پایدار ادامه یابد.

نتیجه گیری

دنیای استخراج ارزهای دیجیتال، به ویژه در ارتباط با اتریوم، شاهد تحولات عظیمی بوده است. همانطور که در این مقاله بررسی شد، مصرف برق دستگاه استخراج اتریوم به معنای سنتی آن، پس از رویداد تاریخی «The Merge» دیگر مصداق ندارد. این دگرگونی، اتریوم را از یک ارز قابل استخراج با سخت افزارهای پرمصرف به یک شبکه اثبات سهام تبدیل کرد که نیاز به ماینینگ ندارد و از نظر مصرف انرژی بسیار کارآمدتر است.

با این حال، این تغییر به معنای پایان ماینینگ با GPU و ASIC نیست. ماینرها و علاقه مندان به این حوزه، اکنون می توانند انرژی و منابع خود را به سمت استخراج سایر ارزهای دیجیتال مبتنی بر اثبات کار نظیر اتریوم کلاسیک (ETC)، ریون کوین (RVN)، ارگو (ERG)، فلوکس (FLUX) و کسپا (KAS) هدایت کنند. در این میان، درک و مدیریت هزینه برق ماینر و بهینه سازی مصرف انرژی ماینر همچنان از اهمیت حیاتی برخوردار است. عواملی نظیر دمای محیط، بهره وری دستگاه، اورکلاک/آندرولتاژ و سختی شبکه، همگی بر سودآوری عملیات ماینینگ تأثیرگذار هستند. استفاده از تکنیک های کاهش مصرف برق، مانند بهینه سازی نرم افزاری، سیستم های خنک کننده پیشرفته و حتی بهره گیری از انرژی های تجدیدپذیر، می تواند به افزایش کارایی و کاهش هزینه ها کمک شایانی کند.

همچنین، در کشوری مانند ایران، آگاهی از قوانین ماینینگ در ایران و تعرفه برق مجاز، و رعایت دقیق آن ها، برای جلوگیری از مشکلات قانونی و حفظ پایداری فعالیت، کاملاً ضروری است. خطراتی نظیر آتش سوزی، آسیب به تجهیزات و آلودگی صوتی نیز از جمله مسائلی هستند که باید با راه حل های مناسب مدیریتی و فنی، مهار شوند.

در نهایت، ورود به عرصه ماینینگ ارزهای دیجیتال، نیازمند تحقیق کامل، درک عمیق از فناوری های مرتبط، و مشاوره با متخصصان این حوزه است. تنها با در نظر گرفتن تمام جوانب اقتصادی، فنی، قانونی و حتی زیست محیطی، می توان به سوی یک استخراج مسئولانه، پایدار و در نهایت، سودآور قدم برداشت.